چون که مغزم داره میترکه از حرفها و سنگها گلوم رو بستن پس میریم سراغ موسیقی روز بیست و یکم
آهنگی برای ساعت ۳ نیمه شب
زبان مادری روح آدم رو لمس میکنه غمت رو عریان میکنه و تمام زخمهات رو زنده میکنه و این در نوع خودش واقعا جالبه.
میتونم تا ساعت ۳ شب و یا حتی بیشتر بی وقفه گوشش بدم و اشک بریزم و اشکهام تموم نشن.